Personeelshandboek geeft houvast bij verslaafde medewerker

Werkgevers hebben steeds meer aandacht voor de persoon achter de werknemer en willen beter voor hun medewerkers zorgen, een mooie ontwikkeling als je het mij vraagt. Als werkgever kun je te maken krijgen met iemand die verslaafd is aan alcohol, drugs of medicijnen (ADM). Het is niet altijd gemakkelijk hier op een goede manier mee om te gaan. Wat kun je zelf doen om erger te voorkomen? En waar kun je hulp vinden als je vermoedt dat iemand gebruikt?

Door Anique van Vroenhoven

Veiligheid en vitaliteit op het werk volgens de wet
Verslaving komt voor in alle lagen van de samenleving en wellicht ook in jouw organisatie. Het hoeft niet zo te zijn dat een medewerker onder werktijd gebruikt, ook als dat in privétijd gebeurt kunnen er negatieve gevolgen zijn op het werk. Volgens de Arbowet is een werknemer verplicht zorg te dragen voor het welzijn, de veiligheid en de gezondheid op de werkplek, zowel voor zichzelf als voor collega’s. Signaleer je gevaren, dan ben je verplicht deze te melden bij je leidinggevende. De Wegenverkeerswet verbiedt rijden onder invloed van middelen die het rijgedrag beïnvloeden. Je zou kunnen denken dat het de eigen keuze is van de medewerker om te gebruiken, maar zodra de werkgever hiervan gevolgen ervaart, is het ook zijn zaak.

Een goed beleid als basis
Allereerst is het goed om beleid te maken. Het ADM-protocol kan onderdeel zijn van het personeelshandboek. Hierin staat onder meer wat de organisatie biedt aan preventie, zoals voorlichting en hulpverlening. En wat de regels zijn omtrent ADM. Veel werkgevers kiezen voor een zerotolerance beleid, tijdens en voorafgaand aan het werk. Verschijnt een medewerker onder invloed op de werkvloer, dan wordt-ie naar huis gestuurd en kost het een vrije dag. Bij de tweede waarschuwing volgt bijvoorbeeld een tijdelijke schorsing. Een beleid biedt duidelijkheid. Zorg wel voor voldoende draagvlak binnen de organisatie, vooral bij de leidinggevenden.

Betrek de casemanager
Soms is het duidelijk dat iemand verslaafd is. Het wordt lastiger als je niet zeker weet of iemand gebruikt of als iemand blijft ontkennen terwijl je duidelijke signalen herkent. Hoe dan ook, betrek altijd de casemanager, zij kan het goede gesprek aangaan. Een open communicatie is essentieel, samen bespreken wat nodig is om het verslavingsprobleem op te lossen. Of om grenzen te stellen als iemand hulp blijft weigeren. Bij De Verzuimmakelaar hebben we in onze providerboog gespecialiseerde organisaties die in elke fase van de verslaving hulp kunnen bieden. Uiteindelijk is er
altijd een weg naar herstel.

Praktijkvoorbeeld
Een van onze opdrachtgevers had een medewerker die frequent verzuimde, hij meldde zich vaak ziek vanwege migraine. De werkgever vermoedde een verslaving aan alcohol. Via de gesprekken met de casemanager kwam aan het licht dat de medewerker heel eenzaam was en zijn heil zocht in de drank, een vlucht uit de werkelijkheid. Richting werkgever schaamde hij zich enorm. Doordat de werkgever ons op tijd heeft ingeschakeld, is erger voorkomen. Want het begint met een gewoonte, dan wordt het gewenning en dat kan vervolgens leiden tot een verslaving.